Veenendaal
Vorig jaar hebben we de Powertrail Veenendaal gefietst. De trail bestaat uit twee takken, even en oneven genummerd. We zagen al dat er een aantal caches bij gekomen waren. Op de even tak waren er een aantal tussen de bestaande gelegd, voorzien van de letter ‘a’ achter het nummer. Tijd dus om deze nieuwe caches op te pakken.
Corrie heeft ondertussen haar e-bike. Helaas is de accu niet helemaal vol en deze moet drie keer leeg gereden worden voordat hij tussentijds opgeladen mag worden. Die is dus voorlopig onbruikbaar voor geocaching. Dus toch de ‘oude’ fiets maar mee.
We hebben de auto geparkeerd in de buurt van 086a Powertrail Veenendaal. Vanuit dit punt zijn we de trail verder gaan volgen. De trail is goed verzorgd en wordt ook goed onderhouden. De co’s zijn geregeld op de trail te vinden en verdwenen caches worden snel vervangen.
De trail zelf gaat door wisselend terrein. Variërend van saaie stukken over industrieterrein tot smalle paadjes door de bossen. Als je alles op wilt pakken ben je, inclusief wat kleine uitstapjes voor extra caches, zo’n (gokje) 60Km kwijt.
We zagen ook teams die gedeeltes met de auto doen. Wat daar de lol van is heb ik nooit begrepen. Op zich is een trail al saai. Remmen, afstappen, pakken, loggen, terugleggen, loggen op mobiel, opstappen en weer verder naar de volgende. En dat dan meer dan 100 keer. Ga dan fietsen of wandelen. Dan zie je nog wat van de omgeving en je bent gezond en milieu bewust(er) bezig.
Na 45Km fietsen hadden wij alles wat we wilden doen opgepakt. Slecht één niet gevonden. Je moet ook elke keer een afweging maken. Als je lang zoekt kan het zijn dat je er aan het einde van de dag een aantal moet laten liggen.
Terug naar de auto even een hapje gegeten bij Snackbar ’t Zuiderkruis. Grappig om te merken hoe multicultureel Nederland is. De eigenaar(s) spreken nauwelijks Nederlands en komen uit Azië. Klanten komen ook uit diverse delen van de wereld. (Noord Afrika, Oost Europa etc…) En toch komen ze er onderling prima uit.