Nog niet helemaal bijgekomen van de vakantie doen we rustig aan. Het is nog mooi weer, dus wat is er leuker dan een rondje te rijden in de MX-5.
Corrie ziet de labcache OFZE2022 – Explore ‘Explore “Oostelijk Flevoland”. Deze heeft 7 punten, verspreid over Oostelijk Flevoland.
De eerste stop is in Swifterbant. De vraag kunnen we vanuit de auto oplossen. Het navigatiesysteem in de auto heeft een super handige functie voor het ingeven van coördinaten. Erg handig, vooral als je stil staat. Zodra je gaat rijden werkt het touch-screen niet meer.
Daarna gaat de rit naar Lelystad. Hier moeten we wel even uit de auto om het juiste antwoord te vinden.
Op weg naar Harderwijk. Corrie wil graag een Milkshake. Helaas ga ik er van uit dat we niet langs de McDonald’s rijden we door naar het volgende punt. Even opletten bij de nieuwe verkeerssituatie bij Zeewolde. De kaart in de auto is verouderd. Ook dit punt wordt snel gevonden.
Dan gaan we naar Dronten. Ook hier moeten we de auto uit. We nemen een kopje koffie. Helaas was de appeltaart op.
Nog twee punten te gaan. Bij Ketelhaven moeten we even twee keer langs het gebouw rijden waar de vraag over gaat.
De laatste stop is bij Roggebotsluis. We rijden lekker over de dijk en de beantwoorden de vraag al rijdend.
Daarna over de ‘oude weg’ via kampen naar Jasper en Marjolein. We eten daar mee en geven Thijmen de souvenirs die we uit Marokko hebben meegenomen.
Dit weekend zijn we vijfendertig jaar getrouwd. Dat heet een koralen huwelijk. Dat gaan we lekker met z’n tweetjes vieren. We hebben een kamer in het Fletcher Kloosterhotel Willibrordhaeghe in Deurne geboekt.
Op de dag van vertrek doen we rustig aan. We pakken de auto in en vertrekken. We gaan als eerste een travelbug oppakken. Deze is onderdeel van een race die we tien jaar geleden in Nieuw Zeeland zijn gestart. Dit is de laatste die nog in de race is. Er is er al eentje binnen en de rest is vermist.
Deze laatste TB is gedropt in Nessa’s Minibieb in Wageningen. Ik had al een berichtje gestuurd en de Team Nessa heeft de TB binnen klaargelegd. Wat een service! Aangekomen wordt de TB overhandigd. Corrie logt de cache nog even (ik kreeg het cijferslot niet open).
Na deze snelle start gaan we maar wat gemeentes groen maken voordat we onze intrek nemen in het hotel:
Steenen Kruik. Eenvoudige oppikker in een voortuin. Snel gevonden en gelogd. Op naar de volgende.
We willen niet met de veerpont de Waal oversteken dus rijden we een eindje om naar BM&W #26: Benkske bij de MUK. Laat ik nou denken dat ‘Benkske’ een bankje betekende? Geen bankje te bekennen.
Het is maar een klein stukje naar BM&W #15: Galloways. Ook deze wordt snel gespot.
Op naar Maasbommel om De Schandpaal op te pakken. Leuk monumentje. Even graven in het grind en deze laat zich ook zien.
Onderweg naar OMD 2021 #3 – Sint Odradakapel Macharen moeten we toch een veerpont nemen. Ach, voor € 2.30 zijn we aan de overkant. We parkeren de auto aan de rand van het dorp en lopen naar het kapelletje. Aan de achterzijde vinden we de cache.
Voor EVZ moeten we toch ruim een kwartier rijden. Vanaf de plek waar we de auto neerzetten is het nog een stukje lopen over een dijkje. De cache zit met een magneetje achter het informatiebord. Appeltje eitje.
Rondje Boekel #3 is dan weer leuk verstopt op een minder leuke plek.
De laatste is Molen zonder naam. Eigenlijk hadden we een andere op de planning staan. Maar google maps dacht dat deze coördindaten op de snelweg lagen. We moesten dus een stukje extra rijden en kwamen langs deze.
We parkeren de auto voor het hotel en checken in. Eenmaal op onze kamer merken we dat deze naast de lift ligt. Jammer weer. Verder is de kamer prima in orde. Beetje gedateerd maar wel schoon. Het ‘diner’ dan bij ons arrangement zat is blijkbaar alleen een hoofdgerecht en ook nog eens van een zeer beperkte kaart. Voor elk extraatje is het flink bijbetalen. We nemen na het eten nog een afzakkertje in de bar. Corrie een lekkere coctail en ik een tripple. We liggen mooi op tijd in het lekkere bed met de net te warme en te dikke kussens.
Meer gemeentes (17 maart 2023)
We zijn mooi op tijd wakker. Er zitten blijkbaar veel mensen in het hotel die in de buurt werken en zo nodig om 06:30 met de lift naar beneden moeten. We hadden ontbijt afgesproken om 09:00 uur. Om 08:30 vertrekken we naar het restaurant. We hebben lang genoeg gewacht.
Het is weer fantastisch weer. Vandaag gaan we eerst nog wat gemeentes groen maken ten zuiden van de grote rivieren:
Mellie’s Love Tree. Fijn dat we even een wandeling konden maken door dit mooie bos. Heen rechttoe rechtaan, terug naar de auto langs het beekje.
Vervolgens bezoeken wij de mini camping ‘De Heksenheuvel‘. De cache wordt snel gevonden.
Tussendoor even snel Boebes ff rusten opgepakt. Een soort overdekt rustpunt.
Terug van Mellie’s Love Tree
Nu we weer zeven gemeentes op de kaart hebben gaan we een serie afmaken die we in 2019 door de invallende duisternis af moesten breken. De treasure chests. Op de finale na kunnen we de nog ontbrekende caches openen. We worden nog door twee teams benaderd om ze te helpen. Een van de caches hebben we vier jaar geleden al een keer geopend. Dit keer komen ook wij er niet uit. Jammer. Daarnaast helpen we dijk6jes nog even met het uitlenen van onze (sterke) magneet. Op hun beurt helpen zij ons met het vinden van Ricochet. Deze is zeer listig verstopt.
Kaufland (18 maart 2023)
Na een betere nacht en een goed ontbijt gaan we weer richting huis. En als je toch in de buurt bent is het een goed idee om de auto vol te laden met goedkope Duitse producten.
Onderweg komen we langs Bronlaak. Hier liggen nog een paar leuke caches. Als we deze serie van vier hebben opgepakt besluiten we om nog een deel van de Stichtingstrail te lopen. Beide series zijn leuk om te doen. Extra opmerking voor 19 Stichtingstrail. Deze bevindt zich in een oude bunker. Het vergt voor mijn oude lichaam extra inspanning om deze te pakken. Wel leuk om tussendoor te doen.
Bunkeren
We rijden naar Kaufland in Kleve. Als we weer buiten zijn hebben we de drankenafdeling gemist. We gaan dus nog een keer naar binnen en met een kar vol drank gaan we de auto verder volladen.
We rijden daarna in een keer door naar huis.
Het was een fantastisch weekend met fantastisch weer!
Ondanks dat we veel in de auto hebben gezeten toch nog 35.666 stappen gedaan in deze drie dagen.
Met stijve spieren en tintelingen van de brandnetels van gisteren staan we op. Eenmaal op de bank komt de dagelijkse vraag aan elkaar: ‘Heb jij nog plannen?’
De accu ’s van de fietsen zijn vol en we gaan naar de Lemerlerberg om de ronde Baba op Avontuur fietsen. Dan treedt de geoliede machine in werking: Broodjes smeren (waarschijnlijk komen we geen restaurant tegen tijden lunchtijd), waterflessen vullen, fietsendrager op de auto en de fietsen er op. En dit keer nemen we regenjassen mee.
Rond 11:00 uur parkeren we de auto en gaan we op weg. De caches zijn goed te vinden. Allemaal petlings met een rode dop. De meeste zijn vanaf het fietspad te zien. Bij sommig is wel een behoorlijke afwijking, tot wel 15 meter.
Het is druk onderweg met fietsers en wielrenners. De omgeving is niet heel bijzonder. De route is bijna helemaal over asfalt.
Ergens in een logje lezen we iets over een bonus. Deze heb ik niet gezien en ik heb ook niet op bonusletters gelet. Die hebben we niet. Ik zal nog eens kijken of die er wel is.
Op de terugweg nemen we nog even een frietje in de Zuiderd en gaan we naar home. Even onder de douche het stof wegspoelen en dan in joggingpak een filmpje kijken.
Almere heeft bij ons geen goede naam. Wij denken er over al een overloopgebied van Amsterdam. Enige tijd terug is de trail Almere Fietstrail online gekomen. 100 caches en een bonus. Deze waren vrij snel opgelost (met wat hulp van geoleaks).
We parkeren de auto bij nr 1, de kemphaanlaan. Er is op dit tijdstip nog ruimte genoeg. Na een paar kilometer verbazen we ons al over de natuur. Het gebied is amper vijftig jaar oud, maar voelt al volwassen.
De trail is afwisselend. Een stukje langs de rand van Almere, langs de Oostvaardersplassen en over de Oostvaardersdijk, met harde tegenwind. Het enige stukje wat tegenviel was door Almere Haven. Dat is even zoeken naar de juiste route.
Valt toch een beetje tegen van dichtbij
Er is veel bijvangst mogelijk. In het begin fietsen we zo nu en dan om. De caches die niet tot de trail behoren, kosten over het algemeen wat meer tijd. Bij Uitkijkheuvel Het Stort was het bijvoorbeeld erg druk. De heuvel stond vol vogelaars op zoek naar de Slangen Arend. Ze lieten wat vage foto´s zien van wat mij betreft elke roofvogel had kunnen zijn.
Vogelaars op het Stort
We raken steeds meer op elkaar ingespeeld om trails te doen. Mijn e-bike helpt ook om de sfeer goed te houden. Met deze wind 60 km afleggen had wel invloed gehad op mijn humeur.
Op de terugweg gaan we nog ´even´ langs de KFC in Lelystad. Hoezo druk. Het duurde ruim 30 minuten voor onze bestelling klaar was.
In totaal hebben we vandaag 60 Km gefietst en 113 caches gevonden.
Vandaag blijven we dicht bij huis en gaan we de trail Doeks uut Hasselt op de fiets fietsen. Een korte trail door een verrassend mooie omgeving. De uiterwaarden liggen er mooi bij. Ook het landelijk gebied is mooi. Ik zou hier best wel willen wonen. Wat een rust.
We beginnen aan de korte trail In memorium Scott zijn rondje. Lastige caches. We kunnen ze dan ook niet allemaal vinden. De bonus laten we dan ook maar liggen omdat we niet alle getallen hebben en een gok ons naar een vreemde plek brengt. Ook nu pakken we nog wat op onderweg: De Dedemsvaartse nano en Al wir zo’n skon Plekske. We sluiten af met Korenmolen de Zwaluw en rijden vervolgens weer naar huis.
Uitgezonderd de bonus van de Doeks zijn het geen bijzondere caches. Daarvoor hoef je dus niet af te reizen naar Hasselt. Wel voor het leuke stadje en de mooie omgeving.
We hebben voor dit weekend een huisje gehuurd bij Landal de Vlegge. We zijn op tijd vertrokken. Voor we het het huisje betrekken doen we de ‘I Love bier’ trail.
We parkeren de auto in Tubbergen. Bij de eerste cache aangekomen staat daar al een stel te loggen. We besluiten de route andersom te doen om niet steeds achter elkaar aan te hoeven fietsen. Terug in Tubbergen pakken we eerst nog even een terrasje.
Zonnetje……
Alle punten zijn heel goed te vinden. De route is leuk. Enkele caches zijn leuk in thema uitgevoerd. Natuurlijk pakken we nog een paar ‘oprapertjes’ mee. Geen van allen bijzonder. Om vier uur melden we ons bij de receptie en nemen we intrek in ons huisje.
Eindelijk hebben we de hele trail Uil…… opgelost. De meeste zelf en een aantal via gcleaks.
Via google maps zoeken we een parkeerplaat in het centrum van Rottevalle. Als we de GPS-en starten staan de caches er niet op. Wat we ook proberen, zowel Corrie als ik krijgen geen caches geladen met ‘live geocaching’. Corrie heeft op een gegeven moment de eerste van de serie en we gaan op weg.
Rotganzen (als je goed kijkt)
De eerste is meteen al een probleem. Je hebt water nodig. We hebben wel wat water mee, maar dat willen we niet spenderen aan deze cache. Ik probeer nog wat water te pakken met de deksel van de goodies-doos. De helling naar de sloot is te steil. Dat wordt zeker een nat pak!
Voor de tweede hebben we satéh prikkers of zoiets nodig. Die hebben we ook niet bij ons. Dit, het water en het ontbreken van caches op de GPS doet ons twijfelen of we nog wel verder willen. Gelukkig past onze oprolbare prikstok onder in de buis en kunnen we deze toch nog loggen. Ondertussen is het mij gelukt om de serie op mijn gps te krijgen. We gaan dus toch maar door.
Nou blijkt de rest dus gewoon een petling te zijn. De route is erg mooi om te fietsen. Halverwege pauzeren we even en genieten van een heerlijk zonnetje. We doen ongeveer de eerste helft van de route.
Als we bijna bij de auto zijn hebben we nog water over en pakken we de eerste van de dag nog even op.
Met dit mooie weer kan je niet thuis blijven. Corrie moet helaas deze ochtend werken. Ik doe de voorbereidingen. Laden caches, eten maken voor onderweg, fietsdrager op de auto etc….
We parkeren de auto op de carpoolplaats in Wolvega. Het vinden van de route naar de eerste caches is de grootste uitdaging van de dag. We doen een deel van de ‘Een kadootje van Sinterklaas’ serie. De caches hangen voor een groot deel in het zicht. Alle logrolletjes zijn vol en verkruimeld. De route is ook nog eens niet bijzonder. Per 1 maart gaan ze in het archief. Dat wordt ook hoog tijd.
Lekker weer een lang weekend. Corrie stelt voor om spontaan een hotel te boeken om wat gemeentes in Zuid-Holland te bezoeken. Ik begin meteen met het maken van een route en Corrie zoekt een hotel uit.
Het wordt van der Valk in Sassenheim. Eigenlijk we te veel noordelijk. We gaan er toch voor. We vertrekken lekker vroeg. Het zal de hele dag regenen. We nemen voldoende kleding mee om ’s avonds droog te kunnen eten. Na een rit van anderhalf uur door de regen komen we bij 17# Welkom in Gorinchem aan. We parkeren de auto op een oprit, auto uit, loggen (met stempel) auto in en op zoek naar de volgende. En natuurlijk moet er net op dat moment iemand het terrein op. Op zondagochtend, in de dikke regen.
Na een irritante ‘not found’ moeten we even switchen en doen we Binnendams serie B. Die is even zoeken in de bosjes. Gelukkig heb ik een oude maar waterdichte jas aan. Op naar Sliedrecht. Daar pakken we Sliedrechts monument: Dijksynagoge op. Glibberend naar beneden in de nog steeds stromende regen. Verstopt achter een hekje pakken we Papendrechtse Wielen en Walen 1: ’t Waaltje op.
We komen nu steeds meer in de echte randstad. We moeten ons wel neerleggen bij het zoeken naar voortuincaches. We moeten ons maar even over onze schroom heenzetten.
Info parkeerplaats Edisonweg ligt net buiten Alblasserdam. Deze is pittig Een klein kokertje in een boom gestoken. Netjes hoor! De verkeersbordcache Hendrik-Ido-Ambacht, Waterbusplein wordt snel gevonden. Voordeel van op zondag cachen is dat je al snel bij een bedrijf kan parkeren. Ruimte zat.
Op dit moment komen we tot de conclusie dat we de route moeten veranderen en keuzes moeten maken. We gaan het niet redden in twee dagen. Het is veel omrijden en door de bebouwde kom. We maken weinig kilometers per uur. Met STIP op de kaart…Zwijndrecht.: Parkeren bij de cache. Even zoeken. Magneetdoosje achter regenpijp. En weer verder. Tot nu toe nog geen echte voortuincaches. H.D.M #2 ligt ook in een parkje. Door het verschrikkelijke weer is het hier ook rustig. Even snel HW #053 Knooppunt onderweg naar Hellevoetsluis. Een flink stuk rijden.uitzicht op het haringvliet 14 was een stukje lopen. Het uitzicht was niet bijzonder. De harde wind en regen maakte het ook niet aantrekkelijk om nog even rond te blijven hangen. Vlug de auto weer in en op naar de laatste cache van vandaag Minibieb Poortugaal. Dit was de eerste minibieb van deze twee dagen. Morgen zullen er meer volgen. Ze zijn gemakkelijk te vinden.
Op naar het hotel. Na een hartelijk welkom eten we wat in het hotel. We zijn te moe om nog weer te gaan rijden. We liggen om half tien in bed om nog wat tv te kijken. Maar daar komt het niet meer van. Ook het onderweg gekochte kaartspel blijft in de verpakking.
Toetjes…..
Maandag
Omdat we heel vroeg zijn gaan slapen zijn we ook vroeg wakker. We kunnen pas om half negen ontbijten en doen lekker rustig aan. We plannen de route voor vandaag.
Na een lekker ontbijt vertrekken we weer naar het zuiden. Als eerste doen we Sam gaat vissen aan in oegstgeest. Snel gevonden, niet bijzonder. Verder maar weer.
Corrie gebruikt ‘mijn’ auto vaak voor haar werk. Dat zijn allemaal korte stukjes, de auto wordt nooit eens lekker warm. Ik werk thuis, dus er worden helemaal geen afstanden meer mee gereden. Dat vind een diesel niet lekker. Nu blijft de Opel steeds zeuren dat het roetflilter gereinigd moet worden: ‘Rij door!’.
Vandaag gaan we maar even een stukje rijden. Om het nuttige met het aangename te combineren gaan we een paar Lab Caches lopen in Enkhuizen. Even de motor warm rijden om vervolgens in de vierde versnelling naar Lelystad te rijden. 15 minuutjes boven de 3000 toeren. Dat moet voldoende zijn.
Ondanks de lock down en het feit dat het zondag is, is het nog niet gemakkelijk om een parkeerplek te vinden. Als de auto eenmaal staat gaan we op weg.
We doen ‘Enckhviser Gevelversieringen’ en ‘Bijzondere straatnamen in Enkhuizen’ als eerste en paralel te doen. Beide zijn goed te doen. Soms moeten we wat langer zoeken, maar dat hoort er bij. Enkhuizen is een mooie stad om doorheen te lopen. Jammer dat alles dicht is. Toch weten we nog een heerlijk kopje koffie te scoren bij Het Coffy-Huys. Gelijk maar even een pondje bonen meegenomen. Uitstekend bakkie koffie gedronken.
Nadat we de eerder genoemde hebben afgerond blijkt dat ‘Monumenten of Enckhuizen’ er nog wel achteraan kan. Per slot van rekening zit ik nog niet aan mijn 7.500 stappen. Ook deze is goed te doen als je goed leest. Even worden we op het verkeerde been gezet als er om een jaartal wordt gevraagd. Net als we willen opgeven herinner ik me ineens dat we dit eerder hebben gehad. En ja hoor, toch nog af kunnen ronden.
